قنات ارونه

قنات ارونه از قنات های معروف استان اصفهان قنات ارونه شهر اردستان است که در واقع یک نهر پرآب زیر زمینی می باشد. این قنات متعلق به قرون بسیار دور و قبل از اسلام می باشد که بیش از یکهزار سال قبل از اسلام حفر گردیده و جزو آثار باستانی ایران به شمار می رود.مدتی که محققان و پژوهشگران برای عمر این قنات تخمین زده اند کمتر از دو هزار و پانصد سال نیست. این قنات در نظر اصطخری جغرافیدان قرن چهارم هجری« قناتی بسیار بزرگ و شگفت» امده است.

جگسون نیز درباره آن می نویسد« از قناتهای شگفتی است که هنوز باقی مانده است.مورخین احداث این قنات را به « اروند شاه بن کی پشن بن کیقباد بن زاب بن نوذران بن منوش بن نوذر بن منوچهر» نسبت داده اند نام اروند شاه در تاریخ داستانی ایران قبل از اسلام آنهم یکبار برای پدر لهراسب شاه به این ترتیب« لهراسب شاه بن اروند شاه بن کی پشن بن کیقباد» آمده است و بهمن پسر اسفندیار از این خانواده، آتشکده مهر اردشیر را در اردستان ساخته است.تقسیم آب قنات ارونه مبنای بسیار قدیمی دارد و از زمانهای گذشته شروع شده و مطمئنا مربوط به پیش از اسلام و شاید قبل از تاریخ است و همچنان ادامه داشته، تا اینکه در دوره هلاکوخان مغول، خواجه نصیرالدین طوسی ان را «فرزه بندی» کرده است هنگامی که خواجه نصیر الدین طوسی به همراه هلاکوخان مغول نوه چنگیز خان وارد اردستان شد به دلیل اختلافی که بین مردم اردستان بر سر تقسیم آب قنات ارونه بوده آب آنرا به بیست سهم و نصف سهم تقسیم کرد. این تقسیم را بعضی نیز به شیخ بهائی نسبت می دهند.

این اثر در تاریخ 10خرداد1382  با شمارهٔ ثبت 9057 به‌عنوان یکی ازآثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

قنات-ارونه-1 قنات-ارونه-2 قنات-ارونه