آرامگاه نظام‌الملک
مقبره خواجه نظام الملک که قبلا جزو قبرستان قدیمی « دال بیتی » بوده ، در کوچه معروف پاچنار قرار دارد .( در اینجا درخت چنار بزرگ و قدیمی وجود داشت ) در کتاب « معجم البلدان » آنرا جزو محله کراّن و در « المختارات من الرسائل » جزو محله خوشینان ذکر کرده اند . احتمالا مرز مشترک این دو محله بوده است . چون در این محل در دوره ای بازار میوه و سبزی فروشان بوده آنرا دارالبطیخ می‌گفته اند .
این مکان را بخاطر دفن خواجه نظام الملک « تربت نظام » و و بخاطر دفن فرزندش بهاء الملک « تربت بهایی » نیز گفته اند .
پس از قتل خواجه نظام الملک و سوء ظن مردم از ملکشاه درباره این واقعه و نیز اختلافی که بین او و خلیفه بود مرگ او چندان اهمیتی نداشت . (برخی منابع از شیعه شدن وی ذکر کرده اند که در آن روزگار و مردم متعصب اصفهان گناهی بس بزرگ بود ) چنانکه نه بر جنازه اش نماز گذاردند و نه در ماتمش سوگواری کردند . جسد او را به اصفهان منتقل کردند و در مدرسه بزرگی که خود او ساخته بود و به مدرسه ملکشاهی معروف بود دفن کردند . بر حسب آنچه در کتب آمده ملکشاه را در کنار خواجه نظام الملک به خاک سپردند .
مدرسه ملکشاهی در دوره ملکشاه و زیر نظر نظام الملک ساخته شد . به گفته شاردن جهانگرد فرانسوی ، این مدرسه تا زمان صفویه دایر و به مدرسه دارالبطیخ مشهور بوده است .
پس از دفن ملکشاه و خواجه نظام الملک این محل بصورت مقبره خانوادگی شاه و وزیر درآمد و عده ای از منسوبین به آنها و بزرگان حکومتی در این مکان دفن شدند . ترکان خاتون همسر ملکشاه سلجوقی و فرزندان او مانند برکیارق و سلطان محمد و سلطان محمود نیز در این محل مدفون هستند. بر سنگ‌های موجود در این محل علاوه بر تاریخ‌های مربوط به زمان سلجوقی، برخی تواریخ از جمله ۸۵۹ هجری قمری و ۹۳۷ و ۹۵۳ هجری قمری نوشته شده است.
آرامگاه خواجه نظام الملک طوسی، مرد بزرگ علم و ادب و سیاست ایران در سال‌های ۴۶۵ و ۴۸۵ هجری قمری واقع شده است. .
در این محل ۸ قبر به چشم می‌خورد که اغلب دارای سنگ مرمر نفیس هستند. بر مدفن خواجه سنگ مرمرین بسیار زیبائی نصب است که در اطراف آن کتیبه ای شامل آیه الکرسی و کلمات دیگر نوشته شده است.مسیر دسترسی :
1- خیابان احمد آباد – روبروی گلزار – کوی خواجه نظام الملک – بعد از دبیرستان – انتهای کوی خواجه نظام الملک غربی – اول کوچه پاچنار
2-خیابان ولیعصر – کوی نظام الملک – ابتدای پاچنار
