این مسجد در هفت کیلومتری شمال شرقی اصفهان واقع شده که روزگاری از بزرگترین و زیباترین مساجد اصفهان بوده و امروزه نیز به عنوان مهم ترین اثر تاریخی منطقه خوراسگان از آن نام برده می شود.
از بقایای برجای مانده این مسجد چنین می نماید که این مسجد دو ایوانی بوده و در طرفین شرقی و غربی اتاقها و رواق هایی داشته است.
محراب این مسجد که بلندای پنج متری دارد از نفیس ترین آثار گچبری ایران است و می توان آن را در ردیف محراب مقبره پیربکران و نیز محراب الجایتو در مسجد جامع عتیق اصفهان دانست.
از دیگر آثار به جا مانده در گوشه جنوب غربی مسجد پایه مناری با شکلی هشت ضلعی است.
