عصارخانه یعنی همان کارخانه روغن کشی و عصارخانه شاهی در دوره صفویه بدستور شاه عباس اول بنا گردید . این اثر تاریخی در بازار مخلص میدان نقش جهان و در زمینی با مساحت ۳۶۰ مترمربع و با زیربنای ۷۰۰ مترمربع واقعگردیده است . قبلا جلوی عصارخانه باراندازی بوده که پس از تعطیل شدن کارخانه به پاساژ تبدیل گردیده است .
ورودی بنا در حال حاضر بوسیله دربیاز سمت بازار بدون هشتی است ، فضای اصلی عصارخانه در یک طبقه با ارتفاعی حدود ۱۱ متر است که این فضا توسط سه فضای گنبدی شکل ایجاد شده است وقسمتهای جانبی آن دارای دو طبقه می باشد . ( تنها پوشش سقف فضای هشت ضلعی شرقی دارای کاربندی مختصری می باشد ( فضای هشت ضلعی واقع در شرق بنا محل انبار کیسه های دانه های روغنی و فضای شمال محل نگهداری خمره های روغن بوده که هنوز هم دیده می شوند . در این ساختمان با توجه به قرارگرفتن آن در کنار بناهای دیگر بازار درب یا پنجره های دیده نمی شود .روشنائی عصارخانه توسط نورگیرهایی که در سقف تعبیه شده است تأمین می گردد.قابل ذکر است که سقفها به صورت طاق و چشمه می باشد. چون این بنا درنقش کارخانه کاربری داشته بنابراین فضاهای داخلی عاری از تزئینات می باشدو همه قسمتها با آجر خشتی شکل گرفته اند . ابزارهای موجود در عصارخانعبارتند از : دو سنگ آسیاب بزرگ در فضای اصلی که نقش خردکردن دانه ها رابه عهده داشته اند و تنه های درخت چنار که به یکدیگر متصل گردیده و به عنوان عنصر فشاری بر روی دانه های آسیاب شده عمل می کرده اند .
عصارخانه در سال ۱۲۹۷ با توجه به پیشرفت تکنولوژی کارکرد خود را از دست داده وتعطیل و متروکه گردیده و در سال ۱۳۷۹ شهرداری منطقه سه بنا را از مالک خریداری و سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان مرمت و احیای این اثرتاریخی را برعهده گرفت.
